Van vrieskou in de bergen naar zomerse temperaturen

Van vrieskou in de bergen naar zomerse temperaturen aan zee

Eigenlijk hadden we gepland de “rustdag” (we horen jullie al zeggen: je hebt vakantie, dat is 3,5 week rustdag;-)) in Tongariro door te brengen. De temperatuur en de camping leenden zich daar niet helemaal voor, dus vanochtend toch maar vertrokken richting Whanganui.
Dat klinkt allemaal vlotter dan het ging hoor! Na een lange en goede nachtrust, was het opstaan een wat moeizame en vooral pijnlijke aangelegenheid. Van de knie gelukkig geen last meer, maar van alle spieren in de benen (en dat zijn er best wel veel, zo te voelen) des te meer….
In Whanganui aangekomen stopten we 5 meter voorbij de ingang van de camping om te gaan zoeken waar we precies moesten zijn. Dit tot grote hilariteit van een bewoonster, die de gelegenheid te baat nam om te doen “wat ze anders noooooit doet”, nl een praatje met ons maken. Uhu…. Ze vond ons vooral schattig ;-).
Toen we weer gingen rijden, hoorden we ineens een bijzonder geluid van onder de camper. We dachten aan de uitlaat, maar nadere inspectie leverde niets op. Op de, weliswaar gedateerde, maar fraaie en schone camping, ons plekje ingenomen en eerst maar de verhuurder gebeld. Die zou z.s.m. iemand sturen. Wij installeerden ons intussen in korte broeken, hemdjes en slippers in de zon met wat leesvoer. Genieten (temeer daar de afgelopen twee nachten bijzonder koud waren, echt rond het vriespunt)!
Na nog geen uurtje kwam een automonteur aanrijden. Al door het raampje zei hij: een ratelend geluid van onder de camper toch?! “Ja!” “Oh, dan denk ik dat jullie de derde zijn vandaag die een steentje tussen de rem hebben zitten. Rijd maar even vooruit en dan remmend achteruit, dan zou het er uit moeten vallen!” Zo gezegd, zo gedaan en jawel….. het ratelende geluid was weg! Hij vertelde dat het vaak voorkomt en maakte er geen enkel punt van dat hij daarvoor op en neer was komen rijden. Weer een bewijs van de vriendelijkheid, behulpzaamheid en belangstelling die we hier steeds ervaren. Zelf van caissières in de supermarkt.
Daarna hebben we het mooie weer aangegrepen om een was te draaien en lekker buiten te hangen.
Toen werd het toch wel tijd om de spieren weer een beetje in beweging te brengen. Dus zijn we naar het strand (Whanganui, ligt aan zee) gelopen. Een strand met zwart zand en wrakhout, zelfs complete boomstammen, wat mooie foto’s opgeleverd heeft.
De afgelopen dagen zaten we eigenlijk steeds aan het eind van de middag binnen, omdat het te snel afkoelde. Vanavond lekker buiten gegeten.

Vandaag ook voor het eerst gebruik gemaakt van een faciliteit die hier alle campings hebben: een bijzonder uitgebreide keuken. In plaats van stuntelen in de camper op één pitje, omdat het tweede niet goed functioneert, de kookplaat in de keuken gebruikt. De keukens (in ieder geval die we tot op heden gezien hebben) zijn uitgerust met meerdere kooktoestellen, ovens, broodroosters, waterkokers, potten, pannen en ander keukengerei, afwasplaatsen en tafels en stoelen om aan te eten. Op de eerste camping hadden we dit nog niet helemaal door, op de campings daarna was het te druk of te hoog (kooktoestel bovenop een magnetron op het aanrecht), dus vandaar vandaag voor het eerst, maar zeker niet het laatst!