Ter info: foto’s nu ook bij vorige twee berichten geplaatst

Gisteravond nog even ge-appt met de big boss van het hotel. Afgesproken dat de chauffeur ons vanochtend naar het restaurant voor het ontbijt zou brengen en daarna naar een wasserette. We zijn ver door onze kleren heen 😬. Daarna zouden we in de stad blijven en zelf onze weg vinden naar wat activiteiten.

Maino haalde ons vanochtend op. Wat een lieve, attente man. Kwam direct de waszak van me overnemen en stond erop steeds het portier voor mij te openen.

In het restaurant een heerlijk ontbijt genoten en de eigenaar ontmoet. Hij bezit het hotel, restaurant en tour operator. Hij vroeg wat onze plannen waren. Uiteindelijk afgesproken dat Maino ons na de wasserette nog naar de orchideeën tuin zou brengen. “Betalen we dat allemaal aan de chauffeur of aan het hotel?” “Oh, daar ga ik nog wel over nadenken, maak je maar niet druk!” 😊

Daar aangekomen concludeerde Maino dat hij er geen vertrouwen in had dat we zelf onze weg terug zouden vinden naar de stad. Dus regelde hij dat hij mocht blijven om ons terug te brengen.

De orchideeën tuin was prachtig. We kregen een rondleiding met een gids, die ons wees op inimini bloemetjes, die we zelf nooit gezien zouden hebben. We kregen een loep om alles goed te kunnen bekijken. Bij de rondleiding liep een ander Spaanssprekend stel mee en… Maino. Anders dan gisteren was daar niets ongemakkelijks aan. Wanneer gepast, vulde hij onderweg iets aan over de omgeving/lokale gewoontes.

We liepen op ons gemakje door de mooie tuin, genoten van de planten, bomen, vogels en eekhoorns, het gezelschap en de rust.

Daarna werden we afgezet in de stad, waar we het museum wilden bezoeken. De deur was dicht. We vroegen een bewaker van het naastgelegen pand of het museum dicht was. “Oh, die zijn even eten, over een half uurtje zullen ze wel open zijn..” Oké, dan gaan wij ook eerst maar lunchen. Na de lunch stond er een bord buiten, volgens de openingstijden waren ze nu open, maar… Deur hermetisch afgesloten. Dan maar eerst de nabijgelegen kerk bekeken. Daarover zo meer. Nieuwe poging. Deur open, maar werd net weer afgesloten. “Is het museum niet open?” Diepe zucht… “U wilt het museum zien?” “Ja graag”. “Oké kom maar binnen dan” 😕. De aanhouder wint! Klein, maar informatief museum, dus geen spijt van ons aanhouden.

Nog even over de kerk.. Eigenlijk valt ons bij alle kerken die we gezien hebben hetzelfde op.

De beelden die er staan zijn niet bepaald fraai en/of ingetogen. Jezus ligt vaak in een glazen kist, als Doornroosje. Vandaag was er zelfs een beeld van Jezus met dreadlocks. Heel bijzonder. Ook de andere beelden wijken nogal af van wat wij gewend zijn. Het Mariabeeld boven het altaar in de kerk van vandaag vertoonde een Maria in een houding als Miss Guatemala.

Op welk moment van de dag je ook in een kerk komt, er zitten altijd mensen te bidden. Op de knieën en hardop. Ouderen, maar ook tieners. Kleine kindjes drentelen er omheen. Soms met brandende kaarsen in de handjes.

Als je een kaars aan wilt steken in de kerk, moet je die eerst in een winkel kopen. In de kerk zijn er geen aanwezig.

Nog een totaal andere anekdote. Vannacht lag ik wakker. Zoals zo vaak streelde Theo mijn rug. Wees gerust, iedereen (ook onze kinderen) kan verder lezen. Op enig moment ging het strelen over in klopjes. Eerst nog zachtjes, maar toen toch wel erg stevig. “Uh, schat, wat doe je?” Theo opende zijn ogen, keek me verschrikt en wat wazig aan om vervolgens te antwoorden “Ik dacht dat ik een hond aan het aaien was!” Waarna hij zelf zo moest lachen dat hij uit bed viel 😂.

Over de bedden hier in Guatemala. In vrijwel ieder hotel staat een twijfelaar. Soms wel 2 op 1 kamer. Qua lengte zijn ze voor Theo wat krap. Terwijl hij toch niet extreem lang is. Op zich niet gek want de mensen hier zijn een stuk kleiner dan in Nederland. Het is mij dan ook een raadsel waarom de bedden wel allemaal erg hoog zijn. In het huidige hotel op mijn heuphoogte. I know…. Das niet zó hoog, maar betekent wel dat ik er zonder hulp van Theo bijna niet in kan klimmen….

Categorieën: Guatemala 2020

1 reactie

Desiree · 24 februari 2020 op 08:39

Theo………….gelukkig heb je een nuchtere vrouw die niet gelijk rechtop in haar bed zit.
En dan die kerken. Een hippe jezus en Maria. Ik hou daar wel van. Mooi.
Ik zie dat ik met het lezen van de verslagen terug uit lees. Maar dat mag de pret niet drukken.
Ik kan het nog steeds volgen. doei doei!!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.