De juiste locatie

Ik had voor mezelf op een rijtje gezet welke bezienswaardigheden in Vientiane ik in ieder geval wilde zien. Het idee was om een fiets te huren en een rondje te maken. Ik kwam er echter achter dat alles op loopafstand van mijn hotel was, de dichtstbijzijnde fietsverhuur was verder weg 🙃.

Vanochtend op tijd op pad, om er al snel achter te komen dat zo’n beetje alles nog veel dichter bij was dan bedacht. Hoewel ik echt op mijn gemakje heb gedaan, passend bij de temperatuur, had ik aan het begin van de middag mijn beoogde rondje al gemaakt. Keuzemomentje: nog andere bezienswaardigheden opzoeken, of met een boekje aan het zwembad? Het werd het tweede 🏊‍♀️.

Ik begon bij de beroemde fontein van Vientiane. Ik denk dat die ’s avonds beter tot zijn recht komt.

Daarna toog ik naar het presidentieel paleis. Ik kwam eerst bij een zij-ingang uit, die open stond. Er zat een bewaker in een hokje maar die hoorde of zag mij niet. Ik heb 3 x moeten roepen voor ik zijn aandacht had en toen ik vroeg of ik het terrein op mocht, bleek dat niet het geval. Als ik snode plannen had gehad, had ik die al lang uit kunnen voeren eer hij het in de gaten had! Het is toch echt de officiële residentie van de president van Laos, die tegelijkertijd de secretaris-generaal van de Revolutionaire Volkspartij is. Bij de hoofdingang was in het geheel geen bewaking. Die was wel gesloten, maar ik kon op mijn gemakje door het hek heen foto’s maken. Heel relaxed allemaal.

De musea Wat Si Sakhet en Haw Phra Keaw liggen tegenover elkaar en zijn beiden (deels) in een tempel gevestigd. Binnen dus geen foto’s maken. Wat Si Sakhet is de enige tempel die de “beeldenstorm” van 1827-1828 van de Siamezen heeft overleefd. Prachtige oude muurschilderingen op de binnenmuren van de tempel, dat moeten jullie maar van me aannemen. Er omheen gangen vol boeddhabeelden die in de omgeving zijn gevonden als restanten van andere tempels. In de muren zijn nisjes gemaakt waar hele kleine boeddhabeeldjes in staan, twee aan twee. Geen idee hoeveel boeddhabeelden ik vandaag gezien heb, maar veeeeeel. In Haw Phra Keow zijn veel oudheidkundige objecten te zien die middels opgravingen zijn gevonden.

Tempels, dus schoenen uit. Voor wie dacht dat ik overdreef toen ik zei dat mijn veters er van verslijten, zie onder 😁. Inmiddels verschijnt er ook een gat vooraan in de schoen. Misschien blijft dit paar achter in Cambodja. Geeft meteen ruimte voor souvenirs 🤪.

Op een kleine rotonde, net van de hoofdweg door Vientiane af, staat de stupa That Dam. De legende zegt dat in de stupa de zevenkoppige Naga (draak) leeft, die de inwoners van de stad beschermt.

Dan heeft Vientiane ook nog zijn eigen “Arc de Triomphe”, de Patuxai. Het woord betekent ook Boog van Triomf. Hij is gebouwd in de jaren 60 van de vorige eeuw, met het cement dat de Amerikanen hadden geleverd om een luchthaven te bouwen 🤭. Hij is gebouwd ter herinnering aan hen die hun leven verloren in de strijd tegen de Franse overheersing. Hij is 5 meter hoger dan de Arc de Triomphe. Er naast ligt een parkje met een paar fonteinen, die helaas vandaag niet werkten. Was best lekker geweest om daaromheen wat verkoeling te vinden.

Beeldender dan in onderstaande foto kan ik het verschil in toeristen niet uitleggen. Het gewelf van de Patuxai is kleurrijk bewerkt met mozaïek. De vrouw rechts wil dat vastleggen, maar hee, geen foto zonder dat je er zelf op staat, dus telefoon op de grond en er boven gaan hangen. De vrouw links maakt een foto van het gewelf.

Mijn foto:

Vientiane ligt ook aan de Mekong rivier en daar zit mijn hotel niet ver vanaf. Midden door de rivier loopt de grens met Thailand. KPN vindt dit heel ingewikkeld, ik krijg regelmatig een smsje “U bent in Thailand” , “U bent in Laos”. Niet handig voor je buitenlandbundel die voor 1 land geldig is. Gelukkig bestaat er Wifi.

Ik bedenk altijd ’s avond pas waar ik ga eten, behalve vandaag. Om de hoek van mijn hotel blijkt een Hard Rock Café gevestigd, dat moest dus even! Volgens Google was het “drukker dan normaal”. Ik hoop maar dat ze er helemaal naast zitten want met mij er bij waren er 3 a 4 tafeltjes bezet. Voordeel is dan wel dat je alle aandacht krijgt van de bediening. Bij het naar buiten gaan begroetten de medewerkers me met een buiginkje. Ik geloof dat ik wel 6 buiginkjes gemaakt heb voor ik op weg was 🤩.